Sunday, August 14, 2005

Om half acht ben ik weer klaar wakker, ik ben een ochtendmens, what can I say? Iedereen ligt nog in diepe rust, inclusief Rick, dus ik doe heel stilletjes mijn ochtendoefeningen (150 beenoefeningen, 300 buikoefeningen en 50 push ups). Hij veroert geen vin, dus ik ga er alleen op uit.

Met mijn mobieltje en een aantal dollars in een "fanny pack" (zo'n ding dat op je achterste hangt) loop ik naar Eagle Beach. Wij logeren aan Palm Beach, een lang heel druk bezocht strand. Eagle Beach is ook lang, misschien zelfs nog langer dan Palm Beach, maar veel rustiger. Het zand is er onvoorstelbaar wit en zacht (hier op Palm Beach is dat iets minder het geval). Er zijn weinig mensen, maar overal staan rood-witte barrieres, waar de schildpadden hun eieren hebben gelegd. Ik hoop ooit nog eens het uitkomen van zo'n nest mee te maken.

Op de terugweg koop ik een ijskoffie met caramel smaak van een gezellige Nederlandse mevrouw bij het Amsterdam Manor Resort. Dit resort ziet er ook erg leuk uit, maar ik denk, dat het leuker zou zijn, als Rick en ik alleen zouden zijn, het is te rustig voor de kinderen, die nu toch meer actie gewend zijn. De koffie smaakt lekker Nederlands, mede dankzij de Friese Vlag melk erin.

Als ik weer terug ben in het hotel is de rest van het gezin ook op. We eten een snel ontbijt van kaas, yogurt, beschuit en cereal en gaan dan op zoek naar Mangel Halto. Daar moet naar verluid het snorkelen prachtig zijn, maar wij vinden "de" plaats niet. Wel heel veel fire coral (naar als je er per ongeluk tegenaan zwemt) en de enkele papegaaienvis, maar niet het beloofde walhalla.

Na een uurtje houden we het voor gezien (we horen later wel, dat we absoluut niet de goede kant op zijn gegaan, dus misschien proberen we het later in de week nog een keer). Het is inmiddels ook flink bewolkt en we besluiten bij The Paddock, een Nederlands eetcafe, te gaan lunchen. Dit wordt een leuke ervaring. De serveerster kijkt eerst flink op bij de hoeveelheid eten, die we bestellen (een gerecht voor iedereen en nog frikandellen en sate), maar als ik uitleg, dat we dit soort Nederlands eten al jaren niet hebben gehad, begrijpt ze het helemaal. Ze heeft zelf ook een zoon, die meertalig opgroeit. Veel Nederlanders hier kunnen het echt waarderen, dat Rick als Amerikaan zich zo verstaanbaar kan maken.

Na het eten en een fikse regenbui besluiten we de Marriott te gaan bekijken. Want als we volgend jaar terug willen naar Aruba moeten we toch weer ergens nieuw gaan logeren. We vinden de winkels en het zwembad erg mooi, maar het is wel heel afgelegen vergeleken bij de andere hotels.

Hierna relaxen we in het zwembad (ik lees de Libelle en de Prive) en krijgt Saskia vlechtjes in haar haar. We hebben nu al geleerd om een vaste prijs te geven en niet de "$2" per vlecht te doen, een paar jaar geleden kwam het totaal op die manier op $120!!!

Rond zes uur lopen we naar Piet's Bar bij het Hyatt hotel. Daar zijn we oude bekenden en we worden enthousiast begroet door de twee dames, die daar werken, Luz en Estrelita. Hun frietjes met pindasaus zijn nog net zo lekker als altijd, maar helaas is de zonsondergang vandaag niet veel soeps.

Om acht uur hebben we een reservering bij Amazonia een Zuid-Amerikaans steak restaurant. We beginnen daar met een salad bar, met erg lekkere gerechten. Als we daarmee klaar zijn komen er telkens mensen langs met messen vol vleesgerechten. Rick, Katja en ik willen wel wat filet mignon, maar het minuscule stukje, dat we krijgen is te ver doorgegrild. Niet lekker, dus. We proberen er een paar meer en sommigen waren ok, anderen niet te pruimen. Maar niet echt goed, dus. En Kai en Saskia vonden er niets van hun gading, zijnde geen steak liefhebbers. Maar goed, dit was Ricks wens "itch to scratch" zoals we hier zeggen en ook hij vond, dat het vlees veel lekkerder had kunnen zijn.

Na het eten duiken we nog even het casino in. We zijn moe, dus lang duurt het niet. We spelen wat "Let It Ride" , maar de dealer is maar saai (ook al spreekt ze Nederlands, haar naam is Sandra). Misschien maar goed ook, want nu liggen we op tijd in bed en zullen morgen weer fris en vrolijk zijn!

1 Comments:

At 6:22 PM, Blogger Petra said...

Hoi An,

Ik zit te denken aan of Chalet Suisse (waar we op 15/8 hebben gegeten) of Le Dome, waar we onze trouwdag gaan vieren op zaterdag. Dat is zo heerlijk van dit eiland, aan (goede) restaurants geen gebrek!

 

Post a Comment

<< Home