Onze laatste volle dag in Aruba en we besluiten er alles uit te halen. Als eerste gaan Rick, Kai en ik in alle vroegte snorkelen bij de rotsen voor het hotel. In de vroege ochtend zijn er meer vissen en vorig jaar zagen we zelfs een schildpad daar. We zien vandaag twee kreeften en allerlei kleurige vissen, wormen en enge schorpioenvissen.

Door alle zonnebrandcreme zijn de kraaltjes in Saskia’s haar helemaal plakkerig geworden. Tammy, de “vlechtster”, heeft vorig jaar ook op de laatste dag de kraaltjes vervangen en we zien haar op weg naar de lunch bij Gilligan’s weer. We spreken af, dat Saskia na de lunch opnieuw “gekraald” wordt. Het fijne van Aruba vind ik, dat het (ondanks al het gedoe rond Natalee Holloway) veilig is voor de kinderen. Er zijn geen drug dealers of andere verkopers op het strand, die je lastig vallen, bijvoorbeeld, iets wat op andere Caribische eilanden nog weleens gebeurd.

Katja blijft bij het hotel om op Saskia te wachten en passen en begint alvast in te pakken. Rick, Kai en ik gaan snorkelen bij Malmok. Daar zien we drie inktvissen en de “butterfly” visjes waar ik zo dol op ben. We blijven bijna twee uur in het water, maar dan krijg ik het koud. Dat is deze vakantie voor mij telkens het einde van het snorkelen geweest, ik krijg het op een gegeven moment ijskoud. De “bodyglove” (een wetsuit topje), die ik eerder deze vakantie kocht, helpt wel iets, maar niet afdoend.

Op de terug weg stoppen we nog even bij de Balashi logo winkel. Balashi is de naam van het bier, dat op Aruba wordt gebrouwen en Rick koopt een t-shirt en Kai een polo shirt met het merk fleswater erop.

Terug bij het hotel genieten we van het zwembad en de zee en gaan dan alvast inpakken. We geven onszelf een half uur en zijn dan al een heel eind. De tas met Nederlandse spullen zit flink vol! Ons afscheids happy hour drankje drinken we bij de Kokoa bar. Daar hebben we deze vakantie erg leuke mensen ontmoet en een ervan, Johan, is er nu ook. Met hem heeft Rick een paar keer gedoken. Rick tracteert hem op een Balashi en we praten wat af. Johan heeft een interessante baan, waarbij hij de wereld rondreist. Alleen in Amerika is hij nog niet geweest. Natuurlijk nodigen we hem bij ons uit. Meestal zijn dit soort contacten “ships that pass in the night”, maar je weet nooit.

Ook zien we onze serveerder van een paar avonden terug bij Le Dome bij de bar en tot onze verrassing tracteert hij ons op een rondje. Erg leuk! Hij gaat deze week terug naar Nederland na een jaar Aruba, want hoezeer hij ook dol is op Aruba, hij mist zijn familie en vrienden te erg.

Nadat we van een laatste adembenemende zonsondergang hebben gezien en gefotografeerd lopen we terug naar het hotel. Daar maken we ons klaar voor het avondeten, dat we in het hotel gaan eten bij het mooie restaurant Pago Pago. Daar worden we hartelijk ontvangen, Errol, onze serveerder maakt grapjes met Saskia over haar Nintendo en is werkelijk heel goed. We genieten van onze laatste avondmaaltijd op het eiland, maar de kinderen zijn ontzettend moe en gaan al snel weer naar boven.

Rick en ik willen nog even in het casino spelen, want we hebben nog $10 coupons voor de Blackjack. Weer wordt het gezellig, omdat de dealers het leuk vinden Nederlands te praten. Over het algemeen vinden we het personeel bij het Wyndham hotel vriendelijker, dan vorig jaar bij de Radisson. We zijn er nog niet uit, waar we volgend jaar willen logeren, maar deze ervaring bij de Wyndham is wel erg goed geweest.